AllergiePlatform

huisarts

by Reageer

Bereid je voor op een bezoek aan de huisarts

Eerder schreven wij al over hoe je je goed kunt voorbereiden op een bezoek aan de huisarts (wanneer je denkt dat je een allergie hebt). Hieronder geven we nog meer adviezen om zoveel mogelijk uit de afspraak bij de huisarts te halen. Min advies is een dubbel consult te plannen. Dit voorkomt uitlopen van het spreekuur van de huisarts en  jij hebt d tijd jouw vragen beantwoord te krijgen.

Wat wil je meenemen naar de huisarts?

Bedenk van tevoren goed wat jouw dokter je kan gaan vragen. Schrijf voor jezelf alvast de antwoorden op o.a. deze vragen op.

  • Wat zijn de signalen welke klachten heb je of wat zijn de symptomen?
  • Hoe oud was je kindje of was jij toen de klachten begonnen?
  • Hoe snel na het eten krijg je klachten?
  • Hoe vaak komen de klachten voor en zijn ze altijd hetzelfde?
  • Zie je relatie tussen bepaalde voeding of een specifieke maaltijd en de klachten die ervaart en
  • Is er directe familie met allergie of voedselovergevoeligheid bijvoorbeeld ouders of broers/zussen?

Sommige van bovenstaande vragen kunnen goed beantwoorde worden door het bijouden van een voedsel- klachtendagboek. Doe dit het liefst enkel dagen en neem dit mee naar je arts (ook heel fijn voor de diëtist).

Maak een vragenlijst met vragen voor jouw arts

  • Kunnen de klachten van aan allergie komen?
  • Welke test kan ik doen om de allergie te bevestigen, wat zijn de mogelijkheden?
  • Moet ik een specialist bezoeken? Vraag bij voedselallergie altijd een verwijzing naar een gespecialiseerd diëtist. Weet je huisarts er geen; kijk dan even op allergiediëtist. Bij de behandeling bij een diëtist zijn verwijsbriefjes van de huisarts vanaf 1 juni 2011 niet meer nodig voor de verzekering.
  • Als je wordt verwezen, vraag dan of de eventuele testuitslagen opgestuurd/meegegeven kunnen worden naar de diëtist of andere behandelaar. Die kan dan direct aan de slag met je klachten!
  • Waar kan ik terecht kunt voor meer informatie; zijn er folders of websites? Weet je eenmaal waar je last van hebt, word dan lid van de patiëntenorganisatie. Zij zijn er ook voor jou dus doe er je voordeel mee!
  • Zijn er dingen die ik nu direct kan doen of laten? Denk aan leefstijlaanpassingen…

Wij horen graag jouw ervaring over je bezoek aan de huisarts of diëtist!

by Reageer

REDUCE 6. Antibiotica

Onze microbiota, de bacteriën in onze darm, zorgen voor een stabiele omgeving in onze darmen, waar zich veel nuttige processen voor ons lichaam afspelen. Naast de stofwisseling en energievoorziening verdedigen de microbiota ons tegen giftige stoffen, bacteriën en virussen die schadelijk kunnen zijn. Ook maken ze voor ons onmisbare vitamines. Daarnaast controleert ons immuunsysteem constant de samenstelling van de bacteriën in onze darm. Als die uit balans is dan wordt dat opgelost.

Inmiddels is het bekend dat de samenstelling van de bacteriën bij mensen met PDS anders is dan bij mensen zonder PDS. Van bepaalde bacteriën kunnen er te veel of juist te weinig aanwezig zijn. Sommige bacteriesoorten staan er om bekend dat ze allerlei zuren produceren die onze darmwand kunnen irriteren en het immuunsysteem activeren, waardoor de PDS klachten verergeren. Heb je een bacteriële overgroei dan spreken we van SIBO (small intestinal bacterial overgrowth). Met het antibioticum Rifaximine wordt geprobeerd het aantal van dat soort bacteriën te verminderen.

Rifaximine bij PDS

PDS klachten bij een bacteriële overgroei kunnen behandeld worden met het antibioticum Rifaximine. Uit een Amerikaanse studie blijkt dat patiënten met PDS zonder obstipatie baat hebben bij een behandeling met het antibioticum Rifaximine (evt. in combinatie met Neomycine) gedurende twee weken. Wanneer men dit middel twee weken slikt, helpt het gedurende minimaal tien weken. Rifaximine is een slecht absorbeerbaar breedspectrum antibioticum. Het wordt veel gebruikt bij de behandeling van reizigersdiarree, waarbij het goede veiligheidsprofiel en de kleine kans op resistentie opvallen. In kleine studies is het ook bij PDS effectief gebleken. Deze antibiotica kan wel bijwerkingen hebben, zoals alle medicijnen, in geval van twijfel kun je altijd je arts raadplegen.

Als je overweegt om deze antibiotica te gebruiken zal je alle informatie over gebruik en bijwerkingen krijgen van je arts; volg deze adviezen op. Bij ernstig diarree tijdens of na het gebruik van Rifaximine wordt geadviseerd de huisarts te raadplegen. Dit kan veroorzaakt worden door een infectie van de darmen. Heb je vragen? Stel deze dan aan jouw arts en blijf niet met vragen rondlopen.

{a1344ar22156}

by Reageer

Tips voor bezoek aan de huisarts als je denkt dat je een allergie hebt

Vermoed jij een allergie/overgevoeligheid te hebben? Wees dan niet bang en ga naar de huisarts om uit te laten zoeken waar je last van hebt. Niets is zo vervelend als maanden- of jarenlang te leven met klachten die je eigenlijk niet hoeft te hebben. Zodra je precies weet wat de oorzaak is, kun je de klachten gericht gaan bestrijden. Een gesprek bij een huisarts duurt vaak niet lang, en toch moet er veel worden besproken. Hier een aantal tips die je kunnen helpen het beste uit zo’n gesprek te halen.

Tip 1

Neem iemand mee naar het consult(boek eventueel een dubbel consult!) waar je jezelf prettig bij voelt en die alles van je weet. Deze persoon kan het gesprek aanvullen en kan, als nodig, gegevens die uit het gesprek komen opschrijven.

Tip 2

Houd van tevoren een klachtendagboek bij. Gebruik hiervoor een aparte schrift, boekje of gebruik je telefoon. Hierin noteer je de klachten, duur van de klachten. Je huisarts heeft met behulp van dit dagboek een beter zicht op jouw klachtenpatroon en kan je dan beter helpen.

Tip 3

Maak van te voren een lijst met vragen die je de huisarts hebt. Maak een briefje of zet de vragen in uw mobiele telefoon, dan heb je het altijd bij je. Hier bloggen wij snel nog meer over; wat zijn goede vragen?!

Tip 4

Als iets niet duidelijk is, vraag het dan. Artsen kunnen nog wel eens gebruik maken van vakjargon zonder dat ze dit in de gaten hebben. Of ze gaan er vanuit dat je al kennis van zaken hebt terwijl je alles voor het eerst hoort.

Tip 5

Loop thuis nog even het gesprek na met de arts en schrijf alle belangrijke punten op. Als je iemand hebt meegenomen, kun je dit samen doen. Je kunt bijvoorbeeld de antwoorden op je eigen vragen uitschrijven.

Tip 6

Allergieën kun je op alle leeftijden krijgen en kan op zeer jonge leeftijd getest worden. Laat je niet weerhouden door je leeftijd.

Tip 7

Heeft de test bij de huisarts aangetoond dat je een allergie/overgevoeligheid hebt? Wat nu? Vraag de huisarts wat je in het dagelijks leven kunt doen om je klachten te verminderen.

Tip 8

Als de huisarts je een bepaalde behandeling voorschrijft, kun je hem vragen waarom hij hiervoor kiest. Zijn er ook andere behandelmethoden en wat zijn de risico’s en bijwerkingen hiervan? Als je zelf nog het een en ander wilt uitzoeken of ergens over wilt nadenken, kun je altijd om bedenktijd vragen. Bedenk wel dat de huisarts ervaring heeft met patiënten zoals jij in zijn praktijk / loopbaan.

Tip 9

Heeft de huisarts je een medicijn voorgeschreven, maar gaan de klachten niet weg? Bespreek dit en vraag eventueel om een ander medicijn. Er zijn talloze medicijnen of supplementen op de markt, waarvan er vast wel een bij zit die jouw klachten kan verminderen (bijvoorbeeld bij hooikoorts)

Tip 10

Ontspan, je bent op de goede weg! Je bent gestart met de zoektocht naar de oorzaak van je klachten, dit is heel goed! Nu kun je stap voor stap werken aan een klachtenvrije toekomst.

by Reageer

Huisarts heeft te weinig middelen voor astmadiagnose kind

Huisartsen hebben te weinig middelen om de ernst van astma te kunnen bepalen en de aandoening te monitoren bij kinderen. Dit concludeert arts-onderzoeker Wanda Hagmolen of ten Have in haar proefschrift ‘Towards Asthma control in children in general practive. Asthma insights and reality’.

Hagmolen of ten Have vergeleek in een gerandomiseerde, gecontroleerde studie drie verschillende methodes om de NHG-standaard ‘Astma bij kinderen’ in de huisartsenpraktijk te implementeren: het verspreiden van de standaard, een eenmalige bijscholing en een individueel behandeladvies voor kinderen met astma die meededen aan het onderzoek. De laatste gecombineerde methode bleek niet statistisch significant effectiever dan de eerste twee in het verbeteren van astmacontrole.  Uit de studie bleek verder dat huisartsen soms ten onrechte denken dat jonge astmapatiënten hun aandoening goed onder controle hebben.
Hagmolen of ten Have promoveert 12 december aan de Universiteit van Amsterdam.

Geschreven door A.M.W. van Tongeren uit MedNet

 

by 1 Reactie

Leven met een chronische aandoening

Het is nauwelijks voor te stellen dat er in Nederland mensen zijn die nooit last van een huidprobleem hebben gehad. Muggenbeten, wespensteken, zwemmerseczeem, een overgevoeligheidreactie op voedsel of stoffen, verbrand door de zon, droge huid, transpiratie, wie heeft er niet mee te maken gehad?
Meestal zijn de hiervoor genoemde huidaandoeningen goed te verhelpen en zijn ze van tijdelijke aard. Anders wordt het als iemand een aangeboren huidaandoening heeft of later last krijgt van een huidaandoening, die niet echt te genezen blijkt. Als een huidaandoening langer dan drie maanden duurt, wordt deze als chronisch aangeduid.

De meeste chronische huidaandoeningen zijn (gelukkig) niet levensbedreigend. De kwaliteit van leven kan echter wel sterk beïnvloed worden door de aandoening. Omgaan met een chronische huidaandoening op een manier, die het gewone leven zoveel mogelijk ruimte geeft, is dan ook buitengewoon belangrijk of zoals ik ooit een ouder iemand die psoriasis heeft, hoorde zeggen: ‘Ik heb in mijn leven geleerd, dat ik psoriasis heb maar dat ik het vooral niet ben’.

Meest voorkomende chronische huidaandoeningen

  • Constitutioneel eczeem ( goed zichtbaar, rode, ontstoken huid, korsten, jeuk/krabben);
  • Psoriasis vulgaris (goed zichtbaar, veel schilfers, roodheid, huidverdikking, duidelijke plekken);
  • Acne vulgaris ( goed zichtbaar, mee-eters, puisten, bulten, ontstekingen, roodheid, littekens);
  • Vitiligo (goed zichtbaar, pigmentverlis bij huid en/of haar, melkwitte plekken).

Psychosociale aspecten zijn:

  • Chronisch karakter van de huidaandoening, echte genezing lijkt niet mogelijk;
  • Dagelijks terugkerende, noodzakelijke verzorging (zalven, lichtbehandeling, medicijnen);
  • Jeuk;
  • Krabgedrag;
  • Slaapproblemen;
  • Verlies van huidschilfers;
  • Schaamte;
  • Gevoel van eigenwaarde;
  • Gevolgen voor relatie/ intimiteit;
  • Betekenis voor studie, werk en vrije tijd;
  • Reacties van omgeving;
  • Sociaal isolement;
  • Omgaan met emoties, stress;
  • Assertiviteit (voor jezelf opkomen, jezelf serieus nemen).

Kwaliteit van leven

Als je de pech hebt belast te zijn met een chronische huidziekte, wordt je leven er niet gemakkelijker op. De huidziekte kan een forse aanslag zijn op de kwaliteit van leven.
De Wereldgezondheidsorganisatie, World Health Organization (WHO), heeft de volgende zest criteria voor kwaliteit van leven opgesteld:
1. Lichamelijk gezondheid: heb je pijn, jeuk, vraagt je lichaam veel energie, slaap je wel goed?
2. Psychologische gezondheid: hoe staat het met je zelfbeeld, word je geremd door je uiterlijk, accepteer je lichamelijke problemen, kun je nog genieten van het leven, neem je jezelf wel serieus?
3. Mate van afhankelijkheid: ben je (on)afhankelijk van medicijnen, hulpmiddelen, van anderen?
4. Sociale relaties: ben je tevreden met je persoonlijke relaties, ervaar je steun van anderen, ben je tevreden over je seksuele relatie?
5. Omgeving: woon je prettig, is het er gezond?
6. Spiritualiteit, religie, persoonlijke overtuiging: wat is je zingeving in het leven, hoe beleef je het, heb je voldoende balans?

Coping en zelfmanagement

Coping: het omgaan met een aandoening.
Zelfmanagement: je leven zo goed mogelijk op de rails krijgen.

Ook binnen het vakgebied van de (psycho)dermatologie is men niet ontkomen aan Engelstalige, internationaal gemakkelijk te begrijpen begrippen.

Als je in het kader van coping, het omgaan met de aandoening, als doel gesteld hebt je huidaandoening te verbergen, zul je waarschijnlijk veel situaties ontvluchten met het risico in een sociaal isolement te komen. Je kunt je huidaandoening ook wegredeneren ‘anderen hebben het veel erger dan ik’, in wezen ontken je dan iets wat je serieus zou moeten nemen.

Voor jezelf leren zorgen in plaats van tegen je huidziekte te vechten, is de juiste manier om met je huidaandoening om te gaan en jezelf dus serieus te nemen. Daarbij kunnen natuurlijk allerlei persoonskenmerken en persoonlijkheid (opvoeding, leefomstandigheden levenservaringen) een grote rol spelen. Bij zelfmanagement, denken we vooral aan het op een zo verantwoord mogelijke wijze je ‘normale’ leven te leiden. Zorgdragen voor jezelf, je huidaandoening, je omgeving.

Iemands kwaliteit van leven wordt meer bepaald door de manier waarop je met je huidaandoening omgaat dan de ernst van de huidziekte. Zo zijn er mensen die erg lijden onder hun objectief bezien niet zo ingrijpende huidziekte, terwijl anderen met hun ook in objectieve zin ernstige aandoening het leven dusdanig kunnen inrichten, dat zij hun kwaliteit van leven als zeer aanvaardbaar ervaren.

Voor de goede orde: zowel degene met een relatief lichtere huidaandoening als degene die een veel ernstiger huidziekte heeft, dient serieus genomen te worden. Wat iemand zelf ervaart, is diens waarheid!

Kinderen

Ook kinderen gaan dikwijls onder hun chronische huidprobleem gebukt en met hen hun ouders.
Op school geplaagd worden, uitgesloten worden bij sport, zwemmen, feestjes, bewust gemeden worden vanwege angst voor besmetting, slecht slapen vanwege jeuk met gevolgen voor het hele gezin, het zijn zo maar een paar voorbeelden. Een goede communicatie met school en misschien een spreekbeurt over de huidaandoening kunnen erg positief uitwerken.

De meeste huidaandoeningen zijn niet besmettelijk!

Met name in de puberteit kan een huidaandoening van een kind ook een ‘wapen’ worden in de ontwikkeling naar volwassenheid. Wanneer durf je als ouder je kind wel of niet verantwoordelijkheid te geven voor de verzorging van de huid? Duidelijke afspraken zijn in dit kader erg belangrijk.

Overbezorgde ouders kunnen, onbedoeld, een tweede handicap bij hun kind in psychologische zin helpen ontwikkelen. Als medelijden de overhand krijgt, kunnen grenzen naar kinderen vervagen met alle gevolgen van onveiligheid voor het kind van dien en mogelijk negatieve consequenties voor de huid (stress, onzekerheid, jeuk, krabgedrag, slecht slapen, vermoeidheid, enz.).

Algemene tips

  • Je bent met je huidaandoening even belangrijk als wie dan ook zonder een huidprobleem! Neem jezelf dus serieus!
  • Deel je emoties met anderen, ‘gedeelde smart is halve smart’.
  • Praat niet alleen over je eigen verdriet en narigheid, neem ook de ruimte voor anderen en andere interesses.
  • Probeer je hobby’s te blijven volhouden of zoek vervangende activiteiten.
  • Zorg voor goede nachtrust, je lichamelijke conditie, goede voeding, regelmatig ontspanning: bewaak de balans in je leven.
  • Zorg goed voor jezelf in plaats van te vechten tegen je huidziekte: op tijd zalven, medicijnen innemen, belichten, enzovoort. Communiceer zo open mogelijk met je medische/verpleegkundige hulpverleners over je huid, zodat je samen een goed behandelingsplan kunt maken wat voor jou ook goed te hanteren is.
  • Tracht je ervaringen ook met lotgenoten te delen (kan erg leerzaam zijn!), wordt lid van een patiëntenvereniging ( zie onderstaande interenetadressen).
  • Blijven je emoties je toch belemmeren om tot een voor jou acceptabele kwaliteit van leven te komen, neem dan contact op met een maatschappelijke werker of psycholoog, bijvoorbeeld via de huisarts of dermatoloog.

Laat je niet op je huid zitten!

Frans van Sandwijk, medisch maatschappelijk werker
afdeling Dermatologie UMC Utrecht.

Verder lezen:
Huidfederatie, www.huidfederatie.nl
Vereniging voor mensen met constitutioneel eczeem, www.vmce.nl
Psoriasis https://psoriasispatientennederland.nl
Vitiligo – patiëntenvereniging, www.lvvp.nl
Stichting Nationaal Huidfonds, www.huidfonds.org
Nederlandse Patiënten Consumenten Organisatie, www.npcf.nl
Omgaan met jeuk, www.umcutrecht.nl/omgaan-met-jeuk
Stichting Aquamarijn, www.stichtingaquamarijn.nl
Nederlandse Vereniging voor Psychodermatologie, www.nvpd.nl