Overgevoeligheid voor sulfiet komt vooral voor bij volwassenen. Bij kinderen manifesteert de aandoening zich meestal niet vanwege het sulfietarme eetpatroon.
Sinds de oudheid wordt sulfiet gebruikt als desinfecteermiddel en zuiveraar. De oude Romeinen verbrandden zwavel om wijnvaten te ontsmetten en in 1664 werd er voor het eerst in de literatuur geopperd dat om bederf te voorkomen er sulfiet in de vaten moest zijn wanneer ze gevuld werden met cider.
Sulfiet fungeert in voedingsmiddelen als een veelzijdig additief; voorkomt het verkleuren van voedingsmiddelen, remt bruinkleuring. Het remt de microbacteriële groei en stopt gistingsprocessen in alcoholische dranken. Het is een veredelingsmiddel in deeg en beslag, heeft een blekingsfunctie en wordt gebruikt als technische hulpstof bij bietsuiker. De hoeveelheden sulfiet die worden gebruikt in voedingsmiddelen variëren. Sulfiet komt, in kleine hoeveelheden, van nature voor in vruchten en in diverse levensmiddelen als gevolg van fermentatie, bijvoorbeeld in bier en wijn.
Sulfiet wordt ook in de farmaceutische industrie gebruikt. Het wordt in medicijnen verwerkt, waaronder in medicijnen voor de behandeling van allergische reacties. Sulfieten die in medicijnen met lokale werking worden toegepast kunnen contactallergie veroorzaken. Ten slotte wordt men blootgesteld aan zwaveldioxide in de vorm van luchtvervuiling.
Van hoeveel sulfiet kan je last krijgen?
Bij gevoelige mensen vooral bij astmapatiënten kunnen sulfieten overgevoeligheidsreacties veroorzaken. De kleinste hoeveelheid sulfiet dat een reactie kan veroorzaken is nog niet vastgesteld. De mate van overgevoeligheid varieert per persoon.
Meer over sulfiet kunt u lezen in ons boek over sulfiet intolerantie. U kunt het boek hier bestellen.